www.wtorekspotkanie.fora.pl

krociepek

Może założyć "Kącik poetycki"

Wielu pisze wiersze "do szuflady" i wstydzi się do nich przyznać,a przecież wiele z tych utworów może przybliżyć nas do Boga. To może podzilić się z nimi trzeba?

WaLLy

Może autor tematu jako pierwszy opublikuje swoją poezje ;P

Armando Foki

Jestem za tym by Padre wrzucił tutaj swój wierszyk o kupie! On daje dużo do myślenia Smile

krociepek

Bóg we mnie ukryty,
jedyny znajomy, którego nie znam.
Cichy gość, spokojny sąsiad,
lokator od zawsze
na bruk wyrzucany nakazem eksmisji

Bóg we mnie widoczny,
źle, od niechcenia rozumiany,
samotny wśród ludzi,
biedny i słaby

Bóg we mnie zgubiony,
opuszczony nad ranem,
wieczorem szukany,
a nocą gorąco błagany

Bóg, magik, ciekawy
dający prezenty
choć stale besztany,
sąsiad - staruszek
z sercem na dłoni,
ode mnie samego,
sam mnie łzmi broni

Gość

Wieczorna cisza, gdzie ja i Ty
Wpatrzeni w siebie - Ty widzisz więcej

Wieczorna cisza, gdzie ja i Ty
Chcę słuchać Ciebie, lecz mówię prędzej

Wieczorna cisza, gdzie ja i Ty
Chcę kochać Ciebie - Ty kochasz w męce

Wieczorna cisza, gdzie ja i Ty
Już nie chcę prosić, lecz wznoszę ręce

Wieczorna cisza, gdzie ja i Ty
Zamykam oczy - Ty tulisz serce

Wieczorna cisza, gdzie ja i Ty
Choć dniem zmęczona, lecz zasnąć nie chcę

Wieczorna cisza, gdzie tylko my
I szept modlitwy... - "kochać Cię więcej"

krociepek

Tęsknie za polami pełnymi zbóż
jak przychodzisz pośrodku pełnych kłosów
zbierasz w garście ziarna pszenicznego chleba
prostym wzrokiem patrząc daleko

Biegnę za wichrem wzburzonego jeziora
gdy na wezgłowiu śpisz spokojnie
palcem wskazujesz cel odległy
naszych podróży wśród ludzi

Upajam się ciszą suchego piachu
pomiędzy palcami twymi strudzonymi
kobiety strach koisz słowami
pytając gdzie są ci wszyscy

Klękam przed Tobą ukrzyżowanym
w ranach szukam swojej twarzy
oczy co kiedyś błyszczały zachwytem
spokojnego oddechu Betlejem

Kroki stawiam na Twoich krokach
uginam kolana pod krzyża ciężarem
podnoszę się jednak cały obolały
gdy widzę że Ty już dawno stoisz

Błagam o wiarę co drzewa przesadza
cichymi słowami świątynnych zawodzeń
oplatam się fioletem stuły dyskretnej
bądź przy mnie gdy szkolny dziennik zamykam

Beata

ale śliczne wiersze.....no proszę! Wink

...dziękuję! Wink

Gość

Ty, odepchnięty, a jednak kochający
Choć w kąt odrzucony, czekasz
Cierpliwy i cichy, niewinny Baranek
Z sercem na dłoni i raną otwartą
I tylko ciernie szpecącej korony
Ktoś mocniej wbija pozorną miłością...

krociepek

Krok za krokiem drepczę w strugach deszczu
to, co było przeszłością, dziś jest moim- teraz!
Przyszłość zakryta welonem uśmiecha się zalotnie,
deszcz uderza w oczy - łzy po policzkach płyną

Ręce uniesione w górę, tam gdzie jesteś Panie
jak maszt w żagiel łapię dobre wiatry
w ciszy bez nadziei kręcimy się wokoło siebie samych
krok za krokiem, swój własny krok o krok się potyka

Co jest moim sterem? Serce me czy umysł?
Deszcz po włosach spływa, karmi się dreszczami
ręce zmęczone długim czekaniem, usta same dmuchają w płótno
Korki w błocie stają się staniem - w bezruchu słuchając samych siebie
- odkryć prawdę o sobie

serce już nie kocha, umysł nie poznaje

2001 Smile

:/

pytanie: dlaczego boimy się poezji?
może za naiwna, moża za głupia,
może za niemądra w naszym wieku?

JustynaG

świt
w dłoniach swych
utkanych z mgły
przyniósł mi dziś
tajemnicę
dnia

Mnie się wydaje, ze poezja w dzisiejszych czasach jest zbyt skomplikowana dla umysłów nastawionych na konsumpcję i wychowanych na reklamach w telewizji. Smutne. Sad

krociepek

Marsz słoneczny

Rozlewaj się miłołci na ludzi zbłškanych,
takich jak ja, brudnych, zbrukanych.
Niech grają orkiestry marsza słonecznego,
z podniesionš głową idźmy do nowego...

Nie bierzmy nic, po co nam sandały?
Po co nam płaszcze, torby, fraki, ideały?
Tam będzie spokój i cisza niebiańska
O! Niebo!, gdzie jesteś?
Czy nie widziałem Cię jeszcze?

Taśka(Paulina)

za winy niepopełnione gdy żal rozrywa duszę w głębi,
krzyczy na wszystkie cztery świata strony
jednak...
gdy tylko mała nadziei iskierka się tli
Ojcze potrafisz sprawić, że tchurzliwa, zalękniona w nocy kotka
której kiedyś wyrwano ogon
za dnia staje się odważną lwicą...
Jej oręż to nie kły, nie pazury
to serce waleczne i dusza Ci wierna
która choć prosta i słaba jednak ciągle potrzebująca

Wierszy nie piszę, upycham je w ciszę skrytości myśli nie zapisanych mych, a ten to wyjątek.

Beata

Miłość.....zarodek uczucia , pełnia doskonałości,

kwiat w morzu zielonego trawnika

ptak w otchłani niebieskiego zenitu,

mrówka w kopalinach podziemi,

Tak, tak Panie, oto ja......

oto ja, stoję u Twych drzwi i kołaczę.........

bo pragnę nieziemskiej miłości Twojej.....

bo jestem prochem niedoskonalosci,

turystą spragnionym Twej bliskości.......

bo jestem, jestem dlatego bo Mnie chciałeś...............

Oto jestem Panie,

z moimi słabościami, z moim lękiem............

i niedoskonałościami..........

z moim usmiechem,

z moimi ranami, z moimi troskami............

moją winą, z moimi wadami.............

Jestem Panie, bo ty chciałeś mnie............

cóż mogę Ci powiedzieć.......

cóż mogę dać ci wzamian...........

swoje serce................"zostaw wszystko co masz, i pójdź za Mną"

Kocham Cię Panie...............

na Twą miłość zawsze odpowiem TAK:)

choć czasem ta miłość jest trudna i niepojęta.............

czy jednak umysł ludzki nie jest po to,

by pojmowanie rzeczy boskich pozostawić Stwórcy?

Panie, Twa miłość wymaga poswiecenia, ale uczucie jest silniejsze od prób na morzu życia,..................

spraw by moje serce miłością obdarzało Cię na tyle ile pozwolisz, i na ile będzie Twoja wola....

...spraw, aby własnie moja miłosc polegała na dobrym wyborze...............

wyborze Twojej woli, jaka kolwiek nie będzie................

moje serce oddaję Tobie................

Miłuję Cię Panie.........

Teraz.......

i zawsze......

i na wieki.........

wieków............

AMEN

krociepek

Ten wiersz Beaty kojarzy mi się z chwilą kiedy trwam w czasie adoracji Najświętszego Sakramentu. Brawo i... dziękuję!

Dorota

Co ma sens, a co jest sensu jedynie iluzją?
Czym jest cel, czym dążenie, i czym w drodze trwanie?
Za czym tęskno wypatrują oczy, aż mgłą zajdą bezlitosną?
Pytanie - Dlaczego? na które nigdy nie ma odpowiedzi.
Gdzie szukać ciebie, o sedno sensu wszelkiego,
co w swej istocie masz rozwiązanie?
Gdy nawet drogi do ciebie ukryte, teraz tym bardziej są pod powierzchnią.
I w okamgnieniu można utracić cel nie do końca jeszcze wypatrzony.
I sens nieznany zagubić w drodze, która nigdy nie zdąży być trwaniem.
Gdy nagle ta burza, co znika przed błyskiem
wywróci i strawi coś bezpowrotnie,
gubiąc gdzieś źródło i koniec istnienia.

wieczorne myśli... może kogoś zmobilizują do podzielenia się własną twórczością...

	Forum www.wtorekspotkanie.fora.pl Strona Główna -> Nasze pomysły	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1